Pro diende gisteren voor de 3e keer in een jaar tijd een motie in om Kinderarmoede aan te pakken. Want zo spraken zij: we horen niets, we zien niets en dus gebeurt er niets. De wethouder antwoord met een energiek betoog, dat Pro daarbij volledig voorbij is gegaan aan het al geldende beleid, een raadsinformatiebrief in februari jongstleden met daarin naast alle regelingen ook de cijfers en dat de aanpak van Kinderarmoede een speerpunt is van de hele Raad en de wethouder daar dagelijks mee bezig is. Voor Pro was het “kwartje” nog steeds niet gevallen. Ja, ook wij hadden kritische vragen, maar die gingen over wanneer er nu een geactualiseerd plan komt rondom Kinderarmoede, want we willen een nog betere aanpak. Pro stelde daarnaast voor om aansluiting te zoeken bij de landelijke alliantie kinderarmoede, met een blanco cheque. Voor ons geen goede zet, want wij geven die cheque liever uit aan de kinderen die het echt nodig hebben, door ook aan scholen en andere organisaties (kleine) budgetten te verstrekken om kinderarmoede aan te pakken als ouders zich niet (willen) melden bij de gemeente voor hulp, maar wel acuut hulp nodig hebben. Een aanpak die door de wethouder gelukkig werd omarmd en waarvoor wij haar kort de tijd gunnen om dit (gezamenlijk) uit te werken. Na een discussie van een uur, besloot Pro toch maar om zich bij de hele Raad aan te sluiten en hun eigen wethouder weer aan het werk te laten gaan.