Conclusie: De wethouder laat het afweten. Ze lijkt onvoldoende zicht te hebben op de groep die we moeten bereiken en al helemaal geen zicht meer te hebben op wat er moet gebeuren en de resultaten. Rapporten worden niet gelezen en op eerdere antwoorden wordt telkens teruggekomen. We willen u het hele verhaal niet onthouden: Wethouder van der Kleij gaf uiteindelijk toe, nee ik heb het rapport niet gelezen. Uit de beantwoording bleek duidelijk ook dat ze niet wist waarover ze het had.
Te beginnen bij eenzaamheid, ruim 40% van onze inwoners voelt zich eenzaam. Bij de kadernota vroegen wij om een lokaal plan van aanpak tegen eenzaamheid, in deze begroting zien wij alleen terug dat u met uw regionale collega’s gaat kijken voor aanvullende actieplannen. Wat u nu hier lokaal gaat doen blijft ons volstrekt onduidelijk. Iemand die eenzaam is, heeft niets aan een regionale aanpak maar moet lokaal aan de hand genomen worden. Samen met haar eigen fractie hebben we de wethouder opgedragen om een lokaal plan van aanpak tegen eenzaamheid op te stellen.
Daarnaast vroegen wij eerder of de JOGG-aanpak in Gulpen-Wittem voldoende aandacht krijgt. De afgelopen tijd ontvangen wij opnieuw signalen dat de JOGG-aanpak blijft hangen op een aantal losse initiatieven, maar er hier geen duidelijk beleid wordt uitgestippeld om gezond gewicht, gezond bewegen en gezonde voeding te verankeren bij onze jeugd, ouders en omgeving. Ook hier blijft de aanpak van de wethouder steken op losse flodders en aflopende projecten.
Eerder dit jaar besloot de wethouder om het maaltijdproject toch voort te zetten, volgens onze fractie een gemiste kans om te werken aan alternatieven die recht doen aan de situatie: een integrale aanpak is meer dan het langsbrengen van een warme maaltijd en is iets anders dan het subsidiëren van die maaltijden. Heel “toevallig” publiceerde ze gisteren een bericht dat ze door de oude coalitie voorgestelde aanpak alsnog overneemt. Waarschijnlijk las ze haar eigen woorden opnieuw, want ze sprak haar eigen woorden tegen: “samen doen betekent elkaar ontmoeten, samen eten of sporten, een ander helpen of verzorgen”.
Als het om. Veilig Zwemmen gaat laat deze wethouder de inwoners verzuipen. Rapporten worden niet gelezen en een aanpak is helemaal niet bekend. Verder dan het bekijken van wat onze buurgemeenten doen, kwam het tijdens de begrotingsbehandeling niet. Geen visie, geen aanpak en geen veilig zwemmen in Gulpen-Wittem. Een gemiste kans!
Wethouder van der Kleij keert terug op haar woorden: armoede is wel aan te pakken:
Fors inzetten op het bestrijden van armoede dat is wat deze raad wil, iets dat oud raadslid van der Kleij ook wilde. In de begroting wilde ze met een regionaal plan komen, maar in de beantwoording bij de Auditcommissie leek men daar weer vanaf te stappen. “Verborgen armoede is niet aan te pakken” was de reactie. Daar zit nu juist de crux om die signaleringsfuncties uit te breiden. Signalen van armoede en stille armoede zijn wel degelijk herkenbaar en vragen om een sluitende aanpak. Dat betekent een andere benadering van doelgroepen en zorgen dat bijvoorbeeld scholen, verenigingen, huisartsen en andere die signalen veel eerder melden bij de gemeenten of zelf kunnen handelen. Ze gaf toe, dat de oppositie (en haar eigen fractie) gelijk had en zegde haar medewerking alsnog toe.